Eerst ga ik kijken of het ziekenfonds op andere ideeën te brengen is.
Via internet kom ik terecht bij het VMVK ( Vereniging Medisch Verzekerden voor Kankerpatiënten) Zij waren op dat moment bezig met een proefproces. Ben lid geworden en kreeg via hun een standaard brief om protest bij het ziekenfonds aan te tekenen.
Iedere keer heb ik bij afwijzig van vergoeding zo'n brief gestuurd.
Hierop kreeg ik alleen een bevestiging dat ze mijn schrijven ontvangen hadden en mijn verzoek in behandeling was. Ik begreep inmiddels wel dat dit een langdurige geschiedenis zou worden.

De behandeling moest kost wat kost doorgaan niet alleen omdat Roxanne er baad bij had maar ook omdat ik het niet over mijn moederhart kon verkrijgen om haar te moeten vertellen dat we moesten stoppen met de behandeling omdat het geld op was. Dat was voor mij hetzelfde als haar doodsvonnis tekenen.

Dan maar opzoek naar andere fondsen.

Het KWF kankerbestrijding (Koninging Wilhelmina Fons)
Van hun heeft Roxanne een mooi bed gehad ( ze was aan een nieuw bed toe).
Maar hulp bij de bekostiging van de orthomoleculaire voedingssupplementen dat was niet mogelijk.

Maatschappelijk werk was er van overtuigd dat ik bij de gemeentelijke sociale dienst wel terecht zou kunnen. Nu is de verpleging geen vetpot maar je verdient nog altijd meer dan de minima.
Om niet ondankbaar of hoogmoedig over te komen meld ik mij uiteindelijk bij de sociale dienst.
Al is het alleen maar voor een oriënterend gesprek.
Als ik daar kom wordt ik zo onheus behandeld, dat gaat me veel te ver.
Verdrietig loop ik weg met een hele stapel papieren die ik eerst maar eens in moet vullen.
Ik wil die papieren best invullen, het brengt een hele hoop werk met zich mee. Liever wilde ik eerst weten of het nut heeft om ze in te vullen.
Over de manier waarop ik bij de balie ben behandeld ben ik eerst verdriet en thuis gekomen besluit ik het er niet bij te laten. Er over nadenkend wordt ik heel boos. Wat denken ze wel.
Het is niet leuk om je hand op te moeten houden en als je dan door omstandigheden gedwongen bent om dat wel te moeten doen dan is het wel het minst gevraagd om met respect behandeld te worden. Enige tijd later lees ik een berichtje dat de sociale dienst geld overgehouden heeft .
Ja dat begrijp ik wel.
Ik schrijf de verantwoordelijke wethouder een brief. Lees verder

Ik krijg heel snel bericht terug met een afspraak en het enige wat ik mee moet nemen zijn mijn salarisstroken.
Tijdens het gesprek blijkt dat ik in aanmerking kom voor de vangnetregeling huursubsidie en Roxanne een taxivergoeding kan krijgen.
Dit is al weer meegenomen. Maar al met al is er voor de voedingssupplementen nog geen oplossing.
Dus gaat de zoektocht verder.

Ondertussen is er regelmatig contact met de zorgverzekeraar maar dat schiet niet op.
Roxanne haar dossier ligt tussen een grote stapel andere bezwaarschriften en het kan nog wel even duren

Mijn werkgever heeft ook een fonds maar ook die zijn niet bereid om de behandeling te betalen en sturen zoals iedereen dat doet me naar de sociale dienst of de zorgverzekeraar.

Uiteindelijk vindt maatschappelijk werk van het LUMC wel een fonds dat ons wil helpen.
In ieder geval tot de zorgverzekeraar uitspraak gedaan heeft en met de toezegging van mijn kant dat als de uitspraak positief uitvalt, ik het geld terug stort.
Het is een hele geruststelling en ook opluchting dat alles door kan gaan.

Eind oktober krijg ik te horen dat mijn bezwaarschriften door de Zorgverzekeraar afgewezen gaan worden. Het wordt mij telefonisch mee gedeeld maar is nog niet officieel.

Dan rest mij nog een ding: Ik schrijf begin november een persoonlijke brief aan de Raad van Bestuur van de Zorgverzekeraar. Lees verder

Ergens rond de feestdagen in december krijgen we telefonisch bericht.
Alle kosten van de orthomoleculaire arts worden met terugwerkende kracht en ook in de toekomst vergoed.

16 december hadden we ook al bericht gekregen dat de taxivergoeding er door was.

Maar helaas het was allemaal aan de late kant, Roxanne had nog niet voldoende weerstand opgebouwd en toen na een hele mooie zomer de herfst begon, werd ze regelmatig verkouden.
Ze zei hier zelf over: " Als er een bacterie rond vliegt dan heb ik hem".